Archiwum Forum Placebo (2005r.-2007r.)

ulcia2

Czy powiem starym ? Nie. Nie mam z nimi dobrego kontaktu ( no... z mamą może jeszcze , ale ze starym szkoda gadać...) . Wiedzą o tym pewnie moje kumpele , nawet te krórym nie powiedziałam tego wprost. Tak właściwie to cała moja paczka składa się z dziewczyn i nasze kontakty są na granicy przyjażni i homoseksualizmu. Nikomu nie zamierzam się z mojej orientacji tłumaczyć.

I nie zgadzam się w 100% do wypowidzi z 'Velvet Goldmine"

kacperro · Wysłany: Pon 13:51, 12 Mar 2007 Temat postu:

a je jestem hetero, i mi z tym dobrze hehe Very Happy

a do homo czy też bi nie mam żadnych u[przedzeń, toleruje ich i jest mi z tym dobrze Very Happy

uważam ze każdy jest jaki jest i koniec Very Happy

tylko poprostu nie jest dla mnie miłe jak jakikś facet się do mnie przystawia (a już takie coś przezyłem hehe), ale poza tym to wszystko toleruje Very Happy

ancia

A ja się głupia zabujałam w swojej najlepszej przyjaciółce. Przeje…je, jednym słowem! Zawsze mnie do niej ciągnęło i wiem, że ona mnie też na swój sposób kocha. To na pewno! Tyle, że mnie już taki układ jaki jest nie satysfakcjonuje.
Jak tu zwalczyć swoje zapędy, żeby uratować przyjaźń? Nie wiem. Nie darowałabym sobie gdybym takim wyznaniem zniszczyła wszystko. Przeczekam, może mi przejdzie…

Justyna O.

to chyba w filmie Trainspotting powiedziano, że nie możesz być pewnym, czy jesteś hetero czy homo, dopkóki nie spróbujesz...
a tak na marginesie, to nie uważam, żeby sprzeczne z naturą było coś, co natura sama tworzy.
A geje i lesbijki się nie biorą znikąd.
Pozdrowienia dla wszystkich z Parad Równości!

Black_eyed

Ja jestem bi (wiem o tym od mniej więcej 2 lat). Nie było to dla mnie żadnym traumatycznym przeżyciem, od dawna jestem bardziej niż tolerancyjna jeśli chodzi o orientacje seksualne Smile

. Można powidzieć, że nawet mnie to ucieszyło. Nie miałam też oporów, żeby powiedzieć o tym moim przyjaciołom. Byli trochę zdziwnieni, ale w moim towarzystwie człowiek szybko musi nauczyć się toleranacji, więc nie miałam z nimi żadnych problemów Razz

. Oczywiście, jak każdy, miałam pewne obawy, ale...przecież to ludzie, którym ufam i jest mi zdecydowanie łatwiej, kiedy wiedzą o czymś, co jest przecież dla mnie bardzo ważne. Jedyne, co mnie irytuje, to fakt, że moja najlepsza przyjaciółka wciąż chyba uważa, że tak naprawdę jestem hetero i że po prostu wmawiam sobie, że jest inaczej :/. No cóż...Nie zamierzam nikomu udowadniać swojej orientacji.
A jeśli chodzi o to, kogo kocham, to tą osobą jestem oczywiście ja, choć bywają dni, że szczerze siebie nienawidzę. Jestem straszną egoistką i mam zbyt wielkie wymagania, by kogoś pokochać. Jeśli jednak tak by się kiedyś stało, to chciałabym, żeby była to dziewczyna, bo od facetów hetero mnie odrzuca, nie wyobrażam sobie, że mogłabym z jakimś być. Byłoby łatwiej, gdyby mi się nie podobali >.<. Ostatecznie, pewnie będę sama, bo mam wrażenie, że po prostu nie umiem się zakochać.

Gonzago

Ja aktualnie zauroczona,może nawet zakochana jestem w koleżance ze szkoły,jest od mnie młodsza o rok.Jejkuś,jaka ona jest śliczna!!!Niestety,nie mam na co liczyć.Od naszych wspólnych znajomych wiem,ze dziewczyna jest zatwardziałą hetero Sad

Och,nie układa mi sie ani z kobietami ani z mężczyznami Sad

Black_eyed

Coke & ecstasy

Japonka

Zdecydowanie hetero, w stałym związku od prawie 4 lat, zaręczona od roku. Ciągot do kobiet nie mam ale nie powiem żebym się nigdy nie zastanawiała "ciekawe jak to jest"... Smile

No cóż..

Odmienne orientacje toleruje, nie lubię tylko robienia niektórych rzeczy na moich oczach, ale niezależnie od tego czy para jest hetero czy homoseksualna ("get a room" Wink

). Za małżeństwami jestem jak najbardziej, adopcja to sprawa dyskusyjna, no i na pewno nie w tym kraju Confused

Black_eyed

Justyna O.

dobrze, że o tym wszystkim mówicie, przecież po to mamy forum, żeby dzielić sięswoimi wątpliwościami. To że wszyscy słuchamy Placebo świadczy nie tylko o tym, że lubimy ten zespół...muzykę rockową itd. Świadczy to przede wszystkim o nas, o naszych duszach. Coś musi być w nas pokrewnego, skoro docierają do nas ich słowa. Dlatego uważam, że nie ma co czuć zażenowania czy wstydzić się...na tym forum mówmy o sobie otwarcie i szczerze.

salema

Jestem bi, mam dziewczynę od, hmm, kilku lat (coś koło 4-5 lat). Naszym największym obecnie marzeniem jest wspólnie zamieszkać i wziąć ślub. Ale właściwie tylko dlatego, że to bardzo ułatwia życie. No i ten aspekt, o którym już ktoś tu wspomniał - w którym szpitalu dopuszczą mnie do mojej dziewczyny jeśli nie jestem rodziną? To okropne...

Żyjemy w związku otwartym - obydwie jesteśmy bi i nie mamy absolutnie nic przeciwko, hmm, nazwijmy to ładnie "spotykaniu się" z facetami Wink

.

Tak ogólnie to jestem jak najbardziej za adopcją dzieci przez pary homo, ale coś takiego absolutnie nie wyjdzie w naszym kraju... Confused

. Nawet ostatnio z moją dziewczyną stwierdziłyśmy, że obydwie byłybyśmy w stanie urodzić dziecko parze gejów (dobrze odmieniam? Zawsze mam z tym problem!). Musiałybyśmy ich tylko dobrze poznać.

Parady Równości również popieram. Przecież w nich nie chodzi o manifestowanie swojej orientacji (pomijając fakt, że uczestniczą w nich także ludzie hetero) tylko walkę o tolerancję. Nawet nie akceptację (tak wiele od polskiego społeczeństwa jeszcze dłuuugo nie dostaniemy!) tylko TOLERANCJĘ. Czy ja normalnie mogłabym iść z moją dziewczyną za rękę po ulicy nie wzbudzając zdziwienia i szoku? No, często panowie się tylko perwersyjnie uśmiechają do nas Wink

.

Gonzago

Boże,Black_eyed,chyba obie mamy ten sam problem!!!Czuję i myślę dokladnie tak samo jak ty!Ogólnie zakochuję sie rzadko,i nic z tego nigdy nie wychodzi.I to chyba tylko z mojej winy.Jestem zbyt samolubna,egocentryczna aby sie z kims związać.Osobą którą najbardziej kocham i zarazem najbardziej nienawidze jestem ja sama.Niby tęsknię za obecnością kogoś drugiego w moim życiu,ale gdy ktoś taki sie zjawi,nie potrafię go do siebie dopuścić.Uciekam,chowam sie.Uwielbiam po prostu swoje towarzystwo.To jest chyba narcyzm.Ale najgorsze jest to użalanie sie potem nad sobą,czego nieznoszę!
Wiesz co black_eyed,wstawię tu link do pewnej strony.Zajrzyj na nią.Może tak samo jak ja po przeczytaniu informacji z tej strony stwierdzisz,iż w pełni Cię ten tekst opisuje....
[link widoczny dla zalogowanych]

Dorka

Jaaa, ja kocham facetów! Zakochuję się dosyć często, ale nie zawsze odnosi to jakiś skutek. Miałam nawet sporo facetów, ale nigdy nie mogę trafić na swój ideał. Albo trafia się jakiś niedoszły samobójca, albo laluś, zazdrośnik, totalna ciota, lub buntownik, grrr. Nie da się znieść. A czasem chciałabym zobaczyć jak to jest z 'koleżanką' Smile

A ci z Was, którzy piszą, że są homo lub bi, to macie/mieliście już jakieś związki z osobami tej samej płci?? Bo żeby być pewnym orientacji trzeba też mieć okazję się przekonać Razz

Wulgarna_dama

hetero.
a ja wam powiem, ze jestem sama jak paluch od dłuższego czasu i mi to odpowiada.
Przed nikim sie nie tłumacze, robie co chce, umawiam sypiam z kim chce - i nikomu nic do tego.
nigdy nikogo nie kochałam, i pecha ma ten który kiedyś pokochał mnie.
"zwiazki" kończę gdy mi sie podoba bez do widzenia czy pocałuj mnie w dupę.

Ok moze nie trafiłam na tego jednego jedynego, ale użalać się nie bede nad sobą, tylko dlatego że faceci boja sie niezależnych dziewczyn.
Bo taka jest prawda - pochwalić sie przed znajomymi jaka to ona super, a potem zostawić.
i nie, nie jestem zgorzkniała. Po prostu mam już do tego bardzo zdrowy stosunek.
Ktos kiedys spiewał: "it's the disease of the age..."