Archiwum Forum Placebo (2005r.-2007r.)

serigala

każdy zespół się zmienia i to jest naturalne, podejrzane by było, gdyby się nie zmieniali.. pytanie, czy odpowiada ci kierunek, w któym podązają Wink

wendetta

Zaczelam sluchać Placebo stosunkowo niedawno, więc nie moge pamiętać (podkreślam *pamiętać*) jacy byli za czasow BMM, OMWF czy jeszcze wczesniejszych płyt, moge jedynie wnioskować słuchając i oglądając Wink

jednakże uważam, że niektore z waszych zarzutów sa nieprzemyślane. Przecież zmiany są naturalną koleją rzeczy w życiu każdego człowieka, obojętnie czy mówimy o muzykach czy innych ludziach. Po prostu Brian i resztą dojrzali, ewoluowali, zmieniły się ich priorytety, poglądy na na pewne sprawy, światopogląd.
Że niby teraz są nudni? Nudni by byli gdyby przez 13 lat swojej działalności hasali po scenie w kieckach (chcielibyście oglądac trzydziestokilku letniego faceta w sukience -to by było conajmniej śmieszne a nie *awangardowe*) i śpiewali o tym samym.
Zarzucacie im brak autentyczności? A autentyczne by było gdyby dojrzały Molko wciąż śpiewał o młodzieńczym buncie wobec rzeczywistości (mając pierwszą młodość już raczej za sobą), narkotykach i *puszczaniu się* jak to ktoś ładnie określił Wink

(mimo, że sam mówi, że to juz raczej go nie dotyczy). Czy byliby autentyczni robiąc rzeczy, których juz po prostu *nie czują*? Ja nie mówie, że to, że *nie czują* lub już tacy nie są jak dawniej jest złe. Jest dobrze, są prawdziwi, gdyż tworzą muzykę, która obecnie do nich *pasuje*, zmienili się, jak każdy się zmienia, więc zmieniło się także to co robią. To jak najbardziej autentyczne. A to czy się to komuś podoba czy nie to już inna kwestia, bo o gustach się nie dyskutuje Wink

Według mnie Placebo i tak zawsze bedą mieć wiernych fanów, obojętnie w jaką strone pójdą. Według mnie kolejna płyta da nam odpowiedź na pytanie czy po prostu dojrzeli czy też zwyczajnie zaczynają się wypalać... Chyba wiadomo czego każdy z nas sobie życzy Wink

Dzięki.

Picture of Mary

ppaula_

zalezy co rozumiemy przez słowo schemat

bo BMM i Meds, to raczej nie jest to samo i słychać to od 1 do ostatniej piosenki każdej z tych płyt.

Picture of Mary

oczywiscie, ze nie jest to samo, to dwie ich najlepsze plyty, ktore sie roznia i to znacznie, gdzie widac ewolucje z plyty na plyte...

rozwijali sie do czasu SWG, gdzie nastapilo <moim zdaniem> wyczerpanie materialu, brak koncepcji, plyta slaba muzycznie, juz Meds jest lepsze, ale to tylko moja opinia, nie chce burzy w szklance wody wszczynac Wink

co do powtarzalnosci schematow, to chodzi mi o ciagle potrzasanie o jedna strune emocjonalna, ta naiwnosc, to nieposkladanie, te narkotyki i prowokacje byly szczere do czasu....teraz juz im nie wierze, to juz tylko kalkulacja i trafianie w okreslony wizerunek jaki sobie wyrobili i to czego spodziewaja sie po nich wszyscy....a ja chce czegos nowego, no nie wierze, ze nie stac ich na zmiany, przeciez prywatnie zmienili sie diametralnie, Molek powinien miec troche wiecejj do przekazania niz to co belkocze w Drag, Meds, Because, Post Blue itd....tekstowo to jest czysta padaka, ale sa i perelki jak Folllow, In the cold light, Pierrot....

no nadzieja jest, ale nie reprezentuja ostatnio wielkiej formy i klasy jaka kiedys mieli

Justyna O.

To teraz Wam powiem coś ciekawego...w tym roku zdawałam maturę i temat z języka polskiego na ustną skomponowałam sama. Brzmiał on tak: ,,ANALIZA I INTERPRETACJA TEKSTÓW ZESPOŁU PLACEBO. ZANALIZUJ I OMÓW WYBRANE PRZEZ SIEBIE UTWORY W KONTEKŚCIE EPOKI GLAM ROCKA DOMINUJĄCEJ W LATACH 70-TYCH I 80-TYCH W WIELKIEGJ BRYTANII"

Justyna O.

I jakie były te utwory? ano ,,Teenage Angst" i ,,Ask For Answers"..tam znalazłam wiele odcieni i inspiracji glam-rockiem...teraz...myślę, że dla nich to już tylko sentyment, nie ma brokatu i cekinów, sukienek i kokainy. Dojrzali...i to bardzo mocno. Może po prostu spojrzenie na świat, na życie, nie pozwala im teraz na takie zachowania jak kiedyś. Oni tego teraz nie czują. Nie mam o to pretensji, po prostu ewoluowali w stronę nie-glam-rockową i tyle. Ważne, że nadal są ,,jacyś", mają swój styl i niepowtarzalny magnetyzm, bez względu na brokat i rodzaj ciuszków.//a z matury 20/20:) Smile

nauczycielki byłby zachwycone, a jak puściłam ,,Ask for answers", to się lekko rozmarzyły... Smile

ppaula_

Picture wybacz, ale.... Smile

Meds to wcale nei ejst głupia piosenka dla nastolatek, mimo że jest cos o dragach to wcale nie osadza się a tym temacie-dla mnie rpzynajmniej,
Special K cóz kawałek niesamowity
jakby się chciało powiedzieć-dwie skrajności, jedna i druga o dragach, ale nei do końca, myśl przewodnia podobna, pointa różna

cóż moze ja obserwuję swiat z trochę innej perspektywy, może inaczej na to wszystko patrzę ze względu na doświadczenia itp.
własnie to jest najpiękniejsze w muzyce [i w poezji], że dla 5 osób jeden tekst ma 10 różnych znaczeń.
Patrzymy na tekst przez pryzmat własnych doświadczeń, przeżyć, może i nawet złudnej naiwności, a ktoś inny patrzy na to trzeźwo, bądź przynajmniej racjonslnie.

[dlaczego mój królik musi sie tak tłuc o tej godzinie?!]

Duże tez zależy od tego co my chcemy wyczytać z tekstu, bo jeśli nie chcemy zauważyć nic, to nic nie znajdziemy, jeśli czegoś w nim szukamy to znajdziemy, uwierzcie mi, bo nauczyły mnie tego studia. Liczy się też przecież nasze otwarcie na teks, nasza przyswajalnośc tekstu, bo jeśli rzeczywiście będziemy na np juz kluczowy prawie utwór MEDS patrzeć jak na tekst "Kochanie,czy nie zapomniałaś wziąć leków?" to rzeczywiście nic w tymnie ma, jakiś nawet nie psychodeliczny tekst, który moze byc wypowiedziany beznamiętnie , bez uczuć czy jakichkolwiek emocji.

Ale wyztarzy przyjżeć się całostce, spojrzeć na całośc utworu, na poszczegolne zwrotki i wyjdzie z tego całkiem przyzwoity refleksyjny i mocno emocjonalny tekst, gdzie chciałoby się wręcz zapytać na co są te leki? a rzeczywistość, na świat, na otoczenia, na mierność, na mniemoc zmian?

Picture of Mary

dopiero teraz zauwazylam, ze pislas wpierwszym poscie o BMM i Meds, a nie o BMM i WYIN Razz

jak przeczytalam....

ja sie zgadzam z tym co piszesz, ale.... Wink

patrzac nawet na muzyke i ich teksty przez pryzmat wlasnych emocji, przez wlasne doswiadczenia itp, mozna takze obiektywnie ocenic ich poziom, to nie zmienia tego, ze nawet bardzo prosta piosenka o nieskomplikowanym tekscie moze byc dla nas osobiscie bardzo wazna. taki Commercial...no majstersztyk, proste, sczere, nieskomplikowane, jednoczesnie zabawne, powazne, ironiczne i wulgarne

banal moze byc ladnie ozdobiony i dobrze podany, ale to co banalne musi tez byc szczere. i tylko o tym mowie, szcerosci mi brak. ja juz tego nie czuje i uwazam, ze molko tez juz nie czuje tego co spiewa .

ppaula_

zmienił się jego sposób pojmowania świata, zmieniła sie muzyka taka prawda

Commercial... poezja dla moich uszu
W prostych słowach mówić o ważnych rzeczach to jest sztuka

serigala

zmieniła się muzyka - fakt. ale popatrz na ich teksty - są teraz bardziej... żałosne? na pewno mniej prawdziwe, ale tematyka została ta sama. I właśnie to teżpowinno przeewoluować. Bo robi się z tego sieczka niegodna uwagi.

Volga

Widze, ze nadal piane bijemy:-)

Ja mysle, że z pisarstwem jest tak, że autor niekoniecznie musi przezyć wszytko, o czym pisze, aby brzmiało to wiarygodnie. To jest własnie ten szczególny dar, wrazliwość empatia, ze potrafi tak uchwycic emocje innych, ze na podstawie krótrkiej scenki na ulicy potrafi stworzyć wiarygodna i przejmującą historię. A Molko nasz kochany jak do tej pory pisał tylko i wyłacznie o sobie i swoich przezyciach. I tu się sparwdzał wyśmienicie. Ale przyszedł nowy etap w zyciu, włąsna osoba przestała być inspiracja, bo o czym ma pisac, ze fajny serial w TV obejżał? Razz

I okazuje sie że poza czubek własnego nosa jego wrażliwośc nie wykracza.

To własnie cechuje dobrych tekściazy, że czytasz tekst i pytasz"skąd on to wszytko wie?" Wie, bo ma wyobraxnię emocjonalną.

Tekstowo przekunuje mnie na Meds STSG, ITCLM, SM. Pierrot ciutek mniej, ale tez. A te wszytkie pseudodorosłe pogaduchy o zemstach, rewanżach, obniżonej samooscenie itpo jakoś niespcjalnie. Co nie znaczy, że tematy sa złe, sa dobre, ale przeslizgnął się po nich.

Mój wniosek jest taki, że tekstowo Brian potrafi pisac tylko o sobie, i w momencie, kiedy jego zycie przestaje dostarczać inspiracji, już nie bardzo protrafi wczuc się w emocje innych.

A co do charyzmy scenicznej - jestem twarda - ma być magikiem, a nie rzemieślnikiem. W domu niech sobie zminia pieluch, na scenie ma byc jak na SM, OFTK czy dawny Sweet Prince. W końcu jest aktorem, czyz nie?

Justyna O.

Zgadzam sięz Tobą Volga, że od Briana i zespołu ciągle oczekujemy coraz wiecej i więcej. Chcemy, aby on był tym małym czarodziejem, dzięki któremu wszyscy wpadamy w amok....dla mnie esencją zmian w Placebo jest moment, kiedy słucham w słuchawkach mojego iPoda ,,I Know". Gdy on wyśpiewuje słowa ,,last" i ,,Line" w refrenie, wtedy wiem, że wyprułby sobie żyły za ten tekst...że jego piskliwy, młody głos, był w istocie głosem serca..to był on. Teraz, gdy słucham płyty ,,Meds", ciągle ich kocham i uwielbiam, ale brakuje, no po postu brakuje mi trochę tego żaru...,,STSG" to marniejszy duplikat ,,The bitter end"...a przecież, gdy nie rozumie się przy pierwszym przesłuchaniu wszystkich słów, to najbardziej dociera właśnie żywiołowość w głosie, ogień, ból i rozpacz...przypomnijcie sobie...jak śpiewał,,Scared of girls" a jak ,The Crawl"...troszkę mi tego brakuje teraz...

Grey

Macie rację, że powinni się zmieniać, ewoluować itd., ale rację ma też Nancy Boy mówiąc, że brakuje tego (widzę, że większość zgadza się, że Meds odbiega od wcześniejszych albumów), na czym wypłynęli i z czym się ich kojarzy.
To już inni faceci, więc podtrzymywanie tej starej maniery jest chyba bez sensu. Paradoksalnie lepiej byloby, gdyby zerwali z dawnym stylem i okazjonalnym karmieniem fanów całusami na koncertach, a spróbowali na nowo się odnaleźć. Meds jest częściowo taką próbą, tyle że dla mnie średnio udaną. Hewitt powiedział gdzieś, że chciałby nagrać 10 albumów i oby tak się stało. Jeśli będą dobre i jeśli będzie to prawdziwe Placebo, to nie muszą przecież brzmieć jak WYIN (wg mnie najlepszy)
czy SWG. Yorke też zaczynał od krzyczenia 'I'm a creep', a co dalej było z Radiohead - wszyscy wiedzą.
Najbardziej razi własnie to, o czym pisze Picture of Mary - brak szczerości
i trzymanie się starej nuty, którą niektórzy chcieliby jednak sztucznie podtrzymać.

miss_tokio